Η λίμνη Ζηρού, βρίσκεται 4,5 χιλιόμετρα δυτικά της Φιλιππιάδας. Σύμφωνα με την επιστημονική εξήγηση, η δημιουργία της λίμνης Ζηρού, οφείλεται στην τεκτονοκαρστική δραστηριότητα της
περιοχής. Οι Γεωλόγοι πιστεύουν ότι αποτελούσε λιμναίο σπήλαιο, αλλά η οροφή κατέρρευσε πριν 10 χιλιάδες χρόνια περίπου Στις όχθες της Λίμνης Ζήρου το 1947-1949 Ελβετοί αρχιτέκτονες έκτισαν την "Παιδόπολη Άγιος Αλέξανδρος λίμνης Ζηρού" ("Ζηρόπολη"). Στόχος της «Ζηρούπολις» ήταν η περίθαλψη των ορφανών παιδιών του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου Πολέμου, με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, του Ελβετικού Ιδρύματος Don Suisse και της τότε κυβέρνησης της Ελλάδας σύμφωνα με τα Αρχεία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στη Γενεύη. Από το 1949 μέχρι το 1975 η Ζηρόπολη αποτέλεσε ένα σημαντικό εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και οικονομικό πυρήνα της περιοχής.
Σε αυτό το Ελβετικό - ελληνικό τοπίο λειτουργούσε δημοτικό, γυμνάσιο, εστιατόριο, κοιτώνες, θέατρο, εκτροφεία ορνίθων και ζώων, αλιευτικός σταθμός, κλπ. Το 1965 μετά από ισχυρό σεισμό, πολλά λιθόκτιστα κτίρια υπέστησαν ανεπανόρθωτες ζημιές και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πολλά ορφανά παιδιά ενηλικιώνονταν και έφευγαν,η πόλη πέρασε σε παρακμή. .Το έτος 1992 οι εγκαταστάσεις της Ζηρόπολης χρησιμοποιήθηκαν για την προσωρινή στέγαση 2000 Αλβανών οικονομικών προσφύγων. Το έτος 1999 η λίμνη Ζηρού εντάχθηκε στο πρόγραμμα Natura 2000 από τη Νομαρχία Πρέβεζας (επί Νομαρχίας Δημητρίου Τσουμάνη) και εξασφαλίσθηκαν Ευρωπαϊκά κονδύλια ύψους 700.000.000 δραχμών για την αξιοποίησή της.. Ήδη τον Οκτώβριο του 2000, είχαν κατασκευασθεί κάποιες αθλητικές εγκαταστάσεις (γήπεδα τένις, κλπ). Το έτος 2009 ιδρύθηκε στις εγκαταστάσεις της Παλαιάς Παιδόπολης της λίμνης Ζηρού το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) Φιλιππιάδας.
Στο ΚΠΕ Φιλιππιάδας εκπαιδεύονται καθημερινά μαθητές από όλη την Ελλάδα σε θέματα αειφορίας και περιβάλλοντος και έχουν την ευκαιρία να επισκέπτονται και να μελετούν τα δασικά οικοσυστήματα περιμετρικά της λίμνης Ζηρού καθώς και τη λίμνη καθευτή. Επιπλέον, μεταξύ άλλων, οι μαθητές μπορούν να επισκέπτονται σημαντικά σημεία φυσικού κάλλους του Δήμου Ζηρού όπως το ρωμαϊκό υδραγωγείο στον Άγιο Γεώργιο και τη γεωδιαδρομή του Κοκκινόπηλου. Σε ότι αφορά τον Μύθο Η λαϊκή μυθολογία έχει πλάσει και σχετικό μύθο σχετικά με τη δημιουργία της λίμνης. Σύμφωνα με αυτόν, "δύο αδελφές, μία πλούσια και μία φτωχή, βρίσκονταν σε αντιδικία με έρεισμα τα παχουλά παιδιά της φτωχής που σιτίζονταν με αποφάγια της πλούσιας. Τελικά επήλθε ρήξη των δύο αδελφών και η φτωχή πήρε το δρόμο της ξενιτιάς προς το βουνό. Τότε παρουσιάσθηκε άγγελος και της είπε να μη γυρίσει πίσω να δει την καταστροφή γιατί θα μετατραπεί σε στήλη άλατος. Σε λίγο έγινε σεισμός και η περιοχή κατέρρευσε με αποτέλεσμα να καταπιεί το σπίτι και την οικογένεια της πλούσιας αδελφής. Η φτωχή αδελφή τρόμαξε και γυρίζοντας πίσω μαρμάρωσε μαζί με το γάιδαρό της". Προφανώς η λαϊκή μυθολογία σαν άγαλμα της εννοεί το μεγάλο βράχο ανατολικά της λίμνης, και είναι φανερό ότι παραπέμπει σε ανάλογο μύθο της Βίβλου με τα Σόδομα και Γόμορρα. Στη λίμνη Ζηρού μπορείτε να φθάσετε με αυτοκίνητο ως τις όχθες της, αφού υπάρχει δασικός δρόμος στο μήκος της νότιας πλευράς της.
Πηγή: http://www.letsgopreveza.gr/
περιοχής. Οι Γεωλόγοι πιστεύουν ότι αποτελούσε λιμναίο σπήλαιο, αλλά η οροφή κατέρρευσε πριν 10 χιλιάδες χρόνια περίπου Στις όχθες της Λίμνης Ζήρου το 1947-1949 Ελβετοί αρχιτέκτονες έκτισαν την "Παιδόπολη Άγιος Αλέξανδρος λίμνης Ζηρού" ("Ζηρόπολη"). Στόχος της «Ζηρούπολις» ήταν η περίθαλψη των ορφανών παιδιών του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου Πολέμου, με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, του Ελβετικού Ιδρύματος Don Suisse και της τότε κυβέρνησης της Ελλάδας σύμφωνα με τα Αρχεία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στη Γενεύη. Από το 1949 μέχρι το 1975 η Ζηρόπολη αποτέλεσε ένα σημαντικό εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και οικονομικό πυρήνα της περιοχής.
Σε αυτό το Ελβετικό - ελληνικό τοπίο λειτουργούσε δημοτικό, γυμνάσιο, εστιατόριο, κοιτώνες, θέατρο, εκτροφεία ορνίθων και ζώων, αλιευτικός σταθμός, κλπ. Το 1965 μετά από ισχυρό σεισμό, πολλά λιθόκτιστα κτίρια υπέστησαν ανεπανόρθωτες ζημιές και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πολλά ορφανά παιδιά ενηλικιώνονταν και έφευγαν,η πόλη πέρασε σε παρακμή. .Το έτος 1992 οι εγκαταστάσεις της Ζηρόπολης χρησιμοποιήθηκαν για την προσωρινή στέγαση 2000 Αλβανών οικονομικών προσφύγων. Το έτος 1999 η λίμνη Ζηρού εντάχθηκε στο πρόγραμμα Natura 2000 από τη Νομαρχία Πρέβεζας (επί Νομαρχίας Δημητρίου Τσουμάνη) και εξασφαλίσθηκαν Ευρωπαϊκά κονδύλια ύψους 700.000.000 δραχμών για την αξιοποίησή της.. Ήδη τον Οκτώβριο του 2000, είχαν κατασκευασθεί κάποιες αθλητικές εγκαταστάσεις (γήπεδα τένις, κλπ). Το έτος 2009 ιδρύθηκε στις εγκαταστάσεις της Παλαιάς Παιδόπολης της λίμνης Ζηρού το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) Φιλιππιάδας.
Στο ΚΠΕ Φιλιππιάδας εκπαιδεύονται καθημερινά μαθητές από όλη την Ελλάδα σε θέματα αειφορίας και περιβάλλοντος και έχουν την ευκαιρία να επισκέπτονται και να μελετούν τα δασικά οικοσυστήματα περιμετρικά της λίμνης Ζηρού καθώς και τη λίμνη καθευτή. Επιπλέον, μεταξύ άλλων, οι μαθητές μπορούν να επισκέπτονται σημαντικά σημεία φυσικού κάλλους του Δήμου Ζηρού όπως το ρωμαϊκό υδραγωγείο στον Άγιο Γεώργιο και τη γεωδιαδρομή του Κοκκινόπηλου. Σε ότι αφορά τον Μύθο Η λαϊκή μυθολογία έχει πλάσει και σχετικό μύθο σχετικά με τη δημιουργία της λίμνης. Σύμφωνα με αυτόν, "δύο αδελφές, μία πλούσια και μία φτωχή, βρίσκονταν σε αντιδικία με έρεισμα τα παχουλά παιδιά της φτωχής που σιτίζονταν με αποφάγια της πλούσιας. Τελικά επήλθε ρήξη των δύο αδελφών και η φτωχή πήρε το δρόμο της ξενιτιάς προς το βουνό. Τότε παρουσιάσθηκε άγγελος και της είπε να μη γυρίσει πίσω να δει την καταστροφή γιατί θα μετατραπεί σε στήλη άλατος. Σε λίγο έγινε σεισμός και η περιοχή κατέρρευσε με αποτέλεσμα να καταπιεί το σπίτι και την οικογένεια της πλούσιας αδελφής. Η φτωχή αδελφή τρόμαξε και γυρίζοντας πίσω μαρμάρωσε μαζί με το γάιδαρό της". Προφανώς η λαϊκή μυθολογία σαν άγαλμα της εννοεί το μεγάλο βράχο ανατολικά της λίμνης, και είναι φανερό ότι παραπέμπει σε ανάλογο μύθο της Βίβλου με τα Σόδομα και Γόμορρα. Στη λίμνη Ζηρού μπορείτε να φθάσετε με αυτοκίνητο ως τις όχθες της, αφού υπάρχει δασικός δρόμος στο μήκος της νότιας πλευράς της.
Πηγή: http://www.letsgopreveza.gr/