Απεβίωσε σήμερα το πρωί στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο Κώστας Πολυχρονίου, ο οποίος εδώ
και αρκετό καιρό αντιμετώπιζε μία πολύ σοβαρή ασθένεια.
Γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου το 1936 και εγγράφηκε για πρώτη φορά σε σωματείο το 1953, στην ηλικία των 17 ετών. Εγκατέλειψε την ενεργό δράση το 1968, αγωνιζόμενος αποκλειστικά για τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Παρά το γεγονός πως η εναρκτήρια εμφάνισή του με την α’ ομάδα πραγματοποιήθηκε σε συνάντηση για το περαϊκό πρωτάθλημα και μόλις έξι μήνες αργότερα, συγκεκριμένα κατά την ήττα 1-3 από τον γειτονικό Ατρόμητο, η επόμενη εμφάνιση σε επίσημο αγώνα καθυστέρηση μέχρι τη μεθεπόμενη περίοδο (Οκτώβριος 1955) δεδομένου πως το τεχνικό επιτελείο του Ολυμπιακού αποφάσισε να μην τον προωθήσει πριν την ολοκλήρωση των σχολικών του υποχρεώσεων.
Συμπλήρωσε 305 συμμετοχές και 37 τέρματα σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και α’ κατηγορία, 55/17 για το κύπελλο, 47/18 στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πειραιώς και 16/2 σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Στις 4 Ιουνίου 1961, κατά τον φιλικό αγώνα του Ολυμπιακού με τη Σάντος από τη Βραζιλία στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας ήταν ο προσωπικός αντίπαλος του Πελέ και σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής συνέβαλε τα μέγιστα στην επικράτηση των «ερυθρολεύκων» (2-1), αφού είχε περιορίσει αισθητά τη δυναμική του Βραζιλιάνου άσου.
Εθνική Ελλάδας
Στην Εθνική Ελλάδας αγωνίστηκε για μία δεκαετία, έχοντας συνολικά 27 συμμετοχές. Το ντεμπούτο του έκανε στις 5 του Μάη το 1957, στον εντός έδρα αγώνα εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, για τα προκριματικά του Μουντιάλ 1958.
Προπονητική καριέρα
Αφού σταμάτησε το ποδόσφαιρο, ακολούθησε καριέρα προπονητή, με άξια αναφοράς την παρουσία του στον πάγκο του Ολυμπιακού (1993-94) καθώς και στην Εθνική Ελλάδας (1994-98), όταν διαδέχθηκε τον Αλκέτα Παναγούλια, αμέσως μετά το Μουντιάλ του ’94.
Τίτλοι ως ποδοσφαιριστής
6 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1956, 1957, 1958, 1959, 1965-66, 1966-67
Πηγή: http://www.cnn.gr
και αρκετό καιρό αντιμετώπιζε μία πολύ σοβαρή ασθένεια.
Γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου το 1936 και εγγράφηκε για πρώτη φορά σε σωματείο το 1953, στην ηλικία των 17 ετών. Εγκατέλειψε την ενεργό δράση το 1968, αγωνιζόμενος αποκλειστικά για τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Παρά το γεγονός πως η εναρκτήρια εμφάνισή του με την α’ ομάδα πραγματοποιήθηκε σε συνάντηση για το περαϊκό πρωτάθλημα και μόλις έξι μήνες αργότερα, συγκεκριμένα κατά την ήττα 1-3 από τον γειτονικό Ατρόμητο, η επόμενη εμφάνιση σε επίσημο αγώνα καθυστέρηση μέχρι τη μεθεπόμενη περίοδο (Οκτώβριος 1955) δεδομένου πως το τεχνικό επιτελείο του Ολυμπιακού αποφάσισε να μην τον προωθήσει πριν την ολοκλήρωση των σχολικών του υποχρεώσεων.
Συμπλήρωσε 305 συμμετοχές και 37 τέρματα σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και α’ κατηγορία, 55/17 για το κύπελλο, 47/18 στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πειραιώς και 16/2 σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Στις 4 Ιουνίου 1961, κατά τον φιλικό αγώνα του Ολυμπιακού με τη Σάντος από τη Βραζιλία στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας ήταν ο προσωπικός αντίπαλος του Πελέ και σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής συνέβαλε τα μέγιστα στην επικράτηση των «ερυθρολεύκων» (2-1), αφού είχε περιορίσει αισθητά τη δυναμική του Βραζιλιάνου άσου.
Εθνική Ελλάδας
Στην Εθνική Ελλάδας αγωνίστηκε για μία δεκαετία, έχοντας συνολικά 27 συμμετοχές. Το ντεμπούτο του έκανε στις 5 του Μάη το 1957, στον εντός έδρα αγώνα εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, για τα προκριματικά του Μουντιάλ 1958.
Προπονητική καριέρα
Αφού σταμάτησε το ποδόσφαιρο, ακολούθησε καριέρα προπονητή, με άξια αναφοράς την παρουσία του στον πάγκο του Ολυμπιακού (1993-94) καθώς και στην Εθνική Ελλάδας (1994-98), όταν διαδέχθηκε τον Αλκέτα Παναγούλια, αμέσως μετά το Μουντιάλ του ’94.
Τίτλοι ως ποδοσφαιριστής
6 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1956, 1957, 1958, 1959, 1965-66, 1966-67
Πηγή: http://www.cnn.gr